Mensen parfumeren zichzelf en anderen al sinds de prehistorie. Alle parfum was uiteraard een natuurlijke parfum: simpele combinaties van dierlijke en plantaardige grondstoffen maakten wieroken en lichaamsparfums.
Geur is een belangrijke beleving voor ons: de ontwikkeling van ons geur centrum is een van de eerste in ons leven. Ons geurcentrum zit direct naast de plek waar onze emoties ‘wonen’ in onze hersenen. Dit is de reden dat een geur je direct terug kan voeren naar een omarming met een geliefde of je misselijk kan maken van verdriet. Geur is emotie!
Vroeger deden parfumeurs de grootste moeite om de geur van delicate bloemen en sterke harsen te vangen en er luxe parfumoliën van te maken. De geuren werden gemengd tot het helemaal perfect was, zodat iedereen ge-wel-dig rook.
Dat was ook wel nodig, want in de 17e eeuw gingen meer mensen bij elkaar wonen en was de hygiëne beroerd. Parfum werd belangrijker dan ooit: de stank moest verdoezeld worden!
Van natuurlijk naar synthetisch
In de vorige eeuw werd door groeiend kapitalisme van alles synthetisch: kleding, voedsel, medicijnen, huidverzorging en ook parfum. Tenzij er nadrukkelijk gemeld wordt dat een parfum natuurlijk is, is het bijna zeker synthetisch.
Nieuwe moleculen werden ontdekt, zoals de coumarin, die in natuurlijke materialen te vinden is in bijvoorbeeld Tonka bonen. De synthetische versie maakte het hoofd van vele parfumisten op hol en ze gingen aan het experimenteren. Een combinatie van deze coumarin en de natuurlijke lavendel liggen aan de grondslag van de eerste klassieke parfumfamilie die steunt op een synthetisch ingrediënt: de fougère.
Na de fougère werd de verhouding tussen natuurlijke grondstoffen en synthetische grondstoffen meer verschoven naar de synthetica. Met synthetica zijn de mogelijkheden bijna onbegrensd!
Inmiddels is onze Westerse neus heel erg gewend aan geuren die niet meer in de buurt komen van een natuurlijke parfum. De iconische Chanel No5 is een perfect voorbeeld van een parfum die niet natuurlijk te maken is. De bijna 100 jaar oude klassieker heeft veel aldehydische tonen die zepig en schoon ruiken en alleen te maken is van synthetische ingrediënten.
Synthetische ingrediënten zijn eenvoudiger dan een complexe natuurlijke parfum
Je kunt niet een willekeurige citrus essentiële olie in een parfum verwerken voor een beetje ‘sparkle’, terwijl dat wel kan met specifieke synthetische ingrediënten. Er zijn veel voordelen aan synthetische ingrediënten: ze zijn goedkoper, gestandardiseerd en vervliegen niet zo snel.
Je kunt makkelijker gave effecten bereiken met synthetica dan met natuurlijke ingrediënten. Sommige effecten waar onze neus nu aan gewend zijn geraakt, kunnen helemaal niet natuurlijk veroorzaakt worden.
Daarentegen is een essentiële olie is een plantenbom met heel veel chemische onderdelen. Het is een samenspel, een kunstwerk van Moeder Natuur.
Ik vind de vergelijking tussen natuurlijk en synthethisch een manke vergelijking. Ik ben een natuur meisje. Mijn hart doet een huppeltje als ik een nieuwe essentiële olie mag ruiken en ik kom in een andere wereld als ik een natuurlijk parfum aan het ontwerpen ben.
Want wat de natuur kan, is zo rijk en complex, dat ieder product echt uniek is. Iedere fles parfum bevat andere planten uit andere oogsten.
Het werken met natuurlijke grondstoffen vereist liefde en passie. Dat is nodig om voorbij het gemak en kostenplaatje van de synthetica te willen gaan.
Wij blenden wel essentiële oliën voor de verzorgingsproducten die wij ontwikkelen, maar we maken ook regelmatig gebruik van de liefde en passie van de enkele parfumhuizen waar wij mee samenwerken. Zij maken de prachtigste natuurlijke & vegan parfums die we gebruiken. Een paar van deze parfums kun je terugvinden in de Breezy Beach en Hawaiian Sunset handlotions van Coconey en de Iris Flower gezichtscrème van Sooth.
